Στη διεθνή ειδησεογραφία κυριαρχούν αυτές τις ημέρες οι ταραχές στην Τυνησία, οι οποίες οδήγησαν τελικά στην ανατροπή του προέδρου Μπεν Αλί. Όπως φαίνεται, οι υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, τόσο κατά τη διάρκεια των ταραχών, όσο και μετά τον τερματισμό τους.Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι το Facebook και το Twitter διευκόλυναν την επικοινωνία των πολιτικών δυνάμεων, οι οποίες δεν είχαν άλλο τρόπο να έρθουν σε επαφή. Παράλληλα, τα status updates και τα tweets αποτέλεσαν το πρωταρχικό κανάλι επικοινωνίας μεταξύ των πολιτών, ακυρώνοντας έτσι στην πράξη τις προσπάθειες του καθεστώτος για καταστολή των κινητοποιήσεων με μέσα όπως η απαγόρευση κυκλοφορίας.
Οι υποστηρικτές της εξέγερσης χαιρέτισαν τη φυγή του πρώην, πλέον, προέδρου Μπεν Αλί, αντικαθιστώντας τα avatars σε Facebook και Twitter με τη σημαία της Τυνησίας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που τα social networks αναλαμβάνουν να σηκώσουν το βάρος της επικοινωνίας σε περίοδο ταραχών. Παρόμοιο φαινόμενο είχε παρατηρηθεί πρόσφατα και στο Ιράν, όταν μεγάλη μερίδα του κόσμου κατέφυγε στο Twitter για να οργανώσει τη δράση της απέναντι στο καθεστώς Αχμαντινετζάντ.
Κάποιοι θεωρούν ότι τα social networks πρόκειται να παίξουν καθοριστικό ρόλο και σε άλλες χώρες όπου η κεντρική εξουσία ελέγχει σε μεγάλο βαθμό τα παραδοσιακά ΜΜΕ. Ήδη ακούγεται ότι η επόμενη χώρα είναι η Αίγυπτος, καθώς οι πολιτικές συνθήκες μοιάζουν αρκετά με αυτές της Τυνησίας. Κάτι τέτοιο, βέβαια, μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνο, καθώς η Αίγυπτος είναι σημαντικός παράγοντας σταθερότητας στην περιοχή κι έχει μεσολαβήσει πυροσβεστικά ουκ ολίγες φορές στις διενέξεις τουΙσραήλ με τους Παλαιστίνιους και άλλες δυνάμεις της Μέσης Ανατολής.
Πολλές κυβερνήσεις ανά την υφήλιο δε βλέπουν με καλό μάτι τα social networks και το ρόλο που παίζουν στην επικοινωνία των πολιτών. Από την άλλη, βέβαια, δεν είναι και τόσο εύκολο να τα ελέγξουν, καθώς δε μπορούν να έχουν πρόσβαση στις υποδομές τους. Κάποιες χώρες έχουν προχωρήσει εδώ και καιρό στον ολικό αποκλεισμό αυτών των υπηρεσιών. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Κίνας, όπου δεν επιτρέπεται η πρόσβαση ούτε στο Facebook, ούτε στο Twitter, ούτε σε καμία άλλη υπηρεσία πέρα από αυτές που εγκρίνει το καθεστώς.
Πηγή: e-pcmag.gr
Τα social networks και το καθεστώς της Τυνησίας